17 września Rzeczpospolita była już niemal całkowicie podbita przez armię niemiecką. Pomimo, że pojedyncze jednostki toczyły walki, to było już wiadome, że Polska przegrała z III Rzeszą. Walczące i coraz bardziej krwawiące polskie wojsko wycofywało się na wschód i na południe. Od 8 września rozpoczęły się walki lądowe o Stolicę. 13-15 września wermacht zamknął pierścień oblężenia dookoła Warszawy. 17 września, w godzinach porannych, wschodnie granice Rzeczpospolitej przekracza Armia Czerwona. 

31 sierpnia 1939 roku na niemiecką radiostację niemiecką w Gliwicach został dokonany napad. Napadu miało dokonać polskie wojsko, które sterroryzowało obsługę, nadało jakieś dziwne komunikaty i oczywiście poległo. „Operacja Himmler” zorganizowana i prowadzona przez Reinharda Heydricha została zakończona. Po procesach norymberskich Świat się dowiedział, że żadnego ataku nie było, a napadu dokonali przebrani w polskie mundury więźniowie obozów koncentracyjnych. Adolf Hitler wypowiedział Polsce wojnę.

Tak rozpoczyna się II Wojna Światowa, która pochłonęła blisko 60 milionów ofiar. Szacunki bywają w sprawie liczb, bardzo różne. Bezpośrednio, pośrednio w konflikt było zaangażowanych blisko 1,7 mld ludzi na Świecie. Największy, najbardziej krwawy w historii konflikt ludzkości, trwał sześć lat i zakończył się pokonaniem niemieckiej III Rzeszy, ich sojuszników, Włoch oraz Japonii. 

Każdy zbliżający się rok szkolny przynosi wiele zamieszania, przygotowania zakupów, poszukiwania podręczników. I nie ma w tym absolutnie nic zaskakującego. Tak to wygląda co roku od połowy sierpnia. Rodzice zaglądają głębiej do portfeli, a dzieci oraz młodzież przychodzi z coraz to nowymi piórnikami, tornistrami, przyborami szkolnymi, koniecznie ozdobionymi bohaterami nowych bajek czy animacji. W tym roku, do tego wielkiego magla środowiska powiązane z kościołem, Ordo Juris, Konfederacją, wrzuciły, a jakże, program dobrowolnej edukacji zdrowotnej, przygotowanej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. Jedynym zarzutem tych środowisk jest ponoć seksualizacja dzieci chodzących do szkoły. Czy tak jest? Czy faktycznie uczęszczający na takie zajęcia dzieci, będą uczone różnych zachowań seksualnych? Sprawdzę u źródła. 

„Ryzyko każdego powstania jest zawsze ogromne. Ryzyko współczesnego powstania jest szczególnie wielkie. Dlatego też jako naczelne hasło wszystkich naszych poczynań zostało postawione: „Powstanie nie może się nie udać”. Wykluczyć tu musimy działanie na oślep, które by mogło się zakończyć katastrofą, z jakiej trudno by się było narodowi podnieść” Generał „Bór” Komorowski, październik 1943r.

„Każdego należy zabić, nie wolno brać żadnych jeńców. Warszawa ma być zrównana z ziemią i w ten sposób ma być stworzony zastraszający przykład dla całej Europy” Adolf Hitler po otrzymaniu informacji o wybuchu Powstania Warszawskiego 1 sierpnia 1944 roku. 14 lutego 1942 roku z rozkazu generała Sikorskiego utworzono Armię Krajową. Zmieniła się nie tylko formalna nazwa, ale gruntownie zmieniły się struktury. Armia Krajowa z wąskiej organizacji kadrowej, miała się stać powszechną armią podziemną.  

“Kobiety, nawet ciężarne przybijali bagnetami do ziemi, dzieci rozrywali za nogi, inne nadziewali na widły i rzucali przez parkany, inteligentów wiązali kolczastym drutem i wrzucali do studzien, odrąbywali siekierami ręce, nogi, głowy, wycinali języki, odcinali nosy i uszy, wydłubywali oczy, wyrzynali przyrodzenie, rozpruwali brzuchy i wywlekali wnętrzności, młotkami rozpruwali głowy, żywe dzieci wrzucali do płonących domów. Żywych ludzi przeżynali piłami, kobietom odcinali piersi, inne nadziewali na pale lub uśmiercali kijami. Do kryjówek podziemnych i do piwnic, gdzie zdołała się schronić większa ilość ludzi, wrzucali granaty lub pęki zapalonej słomy”. Fragment raportu Komendy AK Obszaru Lwowskiego z dnia 1 września 1943 roku.

Wieczorem 10 lipca 1943 roku Polacy mieszkający we wschodnich powiatach dawnego województwa Wołyńskiego kładli się spać. Wszyscy Polacy, którzy pozostali w swoich domach mieli coraz większą świadomość wiszącego nad nimi niebezpieczeństwa. Chcieli wierzyć, że ze strony najbliższych sąsiadów nic im nie grozi. Przecież nikt nie przyjdzie nagle w nocy i ich nie zamorduje. Znali się z niektórymi całe życie. 

12 stycznia 1944 roku generał Bór Komorowski podpisał rozkaz nr. 126, w którym nakazano żołnierzom AK wspieranie Armii Czerwonej w walkach przeciwko wojskom Adolfa Hitlera. Akcja trwała aż do dnia 26 października 1944, kiedy to Leopold Okulicki „Niedźwiadek” podpisał rozkaz zakończenia operacji.  Pokłosiem tej akcji, były masowe aresztowania żołnierzy Polski Podziemnej, prowadzące w praktyce do likwidacji tej formacji wojskowej. Ostatnie rozkazy wydane przez „Niedźwiadka” 19 stycznia, nie miały już żadnego znaczenia wojskowego. Okulicki podpisał rozkaz likwidujący Armię Krajową. W założeniach, miało to uchronić przed represjami żołnierzy Podziemia ze strony Armii Czerwonej i nowych okupantów.

16 października 1813 roku stoczono jedną z najbardziej krwawych bitew w historii Europy. Naprzeciwko siebie stanęły:

• armia francuska pod dowództwem Cesarza Francuzów Napoleona Bonaparte, licząca blisko 180 tysięcy wojskowych;
• zjednoczone armie Austrii, Prus, Szwecji i Rosji. Siłami Zjednoczonych dowodził Austriak feldmarszałek Philipp Schwarzenberg.

Cesarz Francuzów przegrał Bitwę Narodów, co miało swoje konsekwencje nie tylko dla Europy. Jego porażka oznaczała koniec istnienia Księstwa Warszawskiego. Bitwa pod Lipskiem przeszła do historii, jako „Bitwa Narodów”. Pokonana armia francuska faktycznie przestała istnieć. W 1814 roku Senat Francuski ogłosił detronizację swojego Cesarza, a on sam abdykował 6 kwietnia 1814 roku i przewieziono go na wyspę Elbę, gdzie miał w spokoju dokonać żywota.

Historia ludzi obecnych w moim życiu przez kilka lat. Niektórzy trwali w nim przez kilka miesięcy. Zamknięci w obrębie kilku przecznic małego, średniego miasta, pomiędzy sklepami, lombardami, lokalami do wynajęcia, szkołami, małym strumieniem kilku tysięcy wszystkich, podobnych nam, zmierzających ze swoich mieszkań do pracy, do urzędów, gdziekolwiek. Opowieść nie jest tylko jednokierunkowa, nie ma jednego scenariusza. Nie napisałem sobie kartki formatu A4, aby przygotować sobie jakiś podkład, gdybym o czymś zapomniał. Tych niewiele miejsc jest wymieszanych właśnie dlatego, aby nie pozostawać w jednym z nich, i tam mozolnie budować narrację, której czasami może być zwyczajnie za mało. Ile można napisać zdań z dnia, w którym po prostu nic się nie wydarzyło. Nic, co bezpośrednio miałoby ze mną jakiś związek.

Ustawa Rządowa z dnia 3 Maja 1791 roku, czyli Konstytucja. 

U schyłku XVIII wieku, Wielka Rzeczpospolita chyliła się ku całkowitemu upadkowi. Odeszła do historii epoka wielkich Królów Polskich, Stefana Batorego, Zygmunta III Wazy, Jana III Sobieskiego, a wraz z nimi zakończyła się era Wielkiej Rzeczpospolitej. Każdy kolejny władca nie był w stanie podnieść znaczenia Polski na arenie międzynarodowej. Wybór ostatniego króla był już całkowicie podporządkowany Carycy Katarzyny II, a gwarantem jego wyboru na władcę Polski, była stacjonująca w naszym kraju, armia rosyjska. Jak doszło do tego, że państwo stojące na krawędzi swojego istnienia, potrafiło przyjąć pierwszą w historii Europy Konstytucję? Jak to często bywało w Polsce, wszystko zaczęło się od kłótni i awantur, a dopiero w obliczu zagrożenia zaczęto działać w pośpiechu, próbując naprawić coś, co wydawało się już nie do naprawienia.